عروسی فرشید در گل

درد می پیچد از سمت چپ سر می رود تا عمق خاطرات...سردم می شود کز می کنم کنج اتاق و بخاری هست و دم نوش تلخ و زهرماری که مدام هورت می کنم و بی فایده است....چند بچه بر طبل می زند و صدا می پیچد توی گوشم...

الیاسین جسته گریخته  می خواند: کربلا میخام ابالفضل

نوحه مقدم است...بی هیچ ادا و اطواری می خواند: می خونم با شور ونوا کربلا می خوام ابالفضل...

خیس اشکم...پیامکی می آید : په هسی کجو...

می نویسم : امشب نه...

دست می برم به گونه هایم خیس است...بی روضه خیس است...

ساعتی می گذرد تنها نشسته ام هوا تاریک شده است و من نای روشن کردن لامپ را ندارم

می گویم خدایا امشب رو نه...یک سال سنگم زدند که امشب سبک شم...نه

ضبط ماشین همسایه توی پارکینگ می خونه: جون و زندگیم نذر روضه هات...کربلا میخام ابالفضل...

من هنوز خیسم و درد تیر می کشد تا پشت چشمهایم  می گویم: رسمشه آقا....بذار فردا شب...آماده ام

آماده ام ...درد تیر نمی کشد فقط سنگین است راننده تاکسی دارد نوحه ای را زمزمه می کند:کربلا می خام ابالفضل.... ومن خیس خیس...

روبرو مسجد ایستاده ام ...پای رفتن نیست...

شب از نیمه گذشته ...گونه های همه خیس است این بار از رفتن فرشید...

چند نفر هستیم...از تپه که بالا می رویم  ماه سمت راست ماست همان جایی که سرم غروب تیر می کشید ومن بی آمپول سرپا ایستاده ام...بهرام می خواند...کربلا میخام ابالفضل...

زنجیر میزنم...زنجیر میزنیم....فرشید نیست که طبل بزند....اینجا بام لامپهای روشن شهراست و بی صدا دونفر زنجیر میزنند و سه نفر سینه....

اذان می گویند من چشمهایم گرم خواب است ...هیزم آورده اند ....کسی زیارت عاشورا می خواند...حزن صدایش تیغ می اندازد...

آتش گر گرفته است ... ایمان از سرتا به پا خودش را گل می زند دیگری هم ... شیرزاد ماشین را تزیین می کند ...عروسی در پیش است...از گلایول متنفرم....از سفیدش بیشتر....

دهل می کوبند....زن ها کل می کشند...فرشید عصر عاشورا رفت....

هیچ کس دل و دماغ رفتن ندارد کز می کنم گوشه مسجد...کسی زیارت عاشورا می خواند.... زنها شمع می آورند...

من دست می برم لای موهایم....همان جایی که تیر می کشید...تیر نمی کشد حتی درد هم نیست

آرام شروع می کنم به خواندن: می خونم با شور و نوا کربلا می خام ابالفضل....دونفر می شویم ...سه نفر می شویم...ده نفر....بیشتر....باران می بارد