متروک ترین امپراطوری بهار
زندگی مرگ تدریجی رویاهاست می نویسم تا باشم
متروک ترین امپراطوری بهار
زندگی مرگ تدریجی رویاهاست می نویسم تا باشم
چون مستم پس هستم
امروز یک پروانه دیدم ذوق زده دستهایم باز شد برای ستایش که رفت این رخوت بلند سرما و رو سیاهی اش ماند برای ذغال...پرده باید که شسته شوند از این همه اخم....زبانها که دروازه اند می ماند دل که باید صافی شود...
پروانه سفید بود و من هنوز مستم...واین یعنی من هنوز هستم
پرده ها که شسته شوند وزبان هم که از صافی دل بگذرد...پروانه وجود همیشه سپید می ماند ...مثل پروانه مست وجود شما که آن را دیدید.
خوشاحالتون
سلام
عکس باز نشد!
سلام مهربان عمه بهارانه ها
چه زیبا حرف دلم را نوشتید کاش بلد بودم این گونه بنویسمش...
باز میشه...
پروانه دلش مست شدن میخواست و پرواز
پروانه دلش بهارانه بودن میخواست و نگاه
پروانه دلش را از صافی گذرانده بود و پرهایش سپید شده بود و دل داده بود به بهاری که نیامده
سلام...
این پست بعد از مدتها سر زدن من به مجازستان عجیب چسبید
سپاس امپراطور مهربان بهار و باران
سلام
پروانه سهم انسان از بهشت است....
سپاس
سلام بیکران
زندگی محروم تکرارست و بس
چون شرر این جلوه یک بارست و بس
از عدم جویید صبح ای عاقلان
عالمی اینجا شب تارست و بس
سلام
تکرار قطره آب می شود باران....
سلام عمو امپراطور
من بجز کپی کردن حرفا یه کار دیگه هم بلدم
لایک کردن کامنتها
هرچی فکر کردم نتونستم چیزی بگم
ولی لایک به این نوشته و کامنت عمه طهورا
این جمله هم که محشر بود " و من هنوز مستم...واین یعنی من هنوز هستم "
سلام
این مهربانی شما مُهر برابر اصل دارد جهان ما تشنه مهربانی است مهربانی که بهار درپی دارد و رجعت باران
بگو باران ببارد به آن امید که شاعرانمان عاشق باشند و پروانه هایش سپید
لایک و باران به مهربانی شما وعمه ی خوبم
گفتمش نقاش را از غربت زهرا بکش
گریه کرد و با قلم یک چادر خاکی کشید
گفتمش پس غربت زهرا کجای نقش بود
ناله کرد و زیر چادر غنچه ای پرپر کشید
سلام بزرگوار
ایام فاطمیه تسلیت باد.[گل]
آه ...فاطمه.س. نیم زخم خورده ماه....
همدردی تان بر دیده
بهار با آمدنش سرمستمان میکند اگر هست باشیم در صفا و صدق دل و اگر سپید بپوشانیم پیکر جان را ...
سرمستی دقایق تان آرزوی لحظه هایم است مهربان بهاری ...
سلام...
مست اگر نباشیم بهار نمی آید...بهار یک فصل توی تقویم نیست بهار سپیدی پیکر جان است
چه دعای نابی
سلام...
...وخنده ات , دسته کبوتران سفیدى
که به یکباره پرواز مى کنند
ترا دوست دارم
چون صداى اذان در سپیده دم
چون راهى که به خواب منتهى مى شود ... *
*غلامرضا بروسان
کبوتر اذانیست
که تو
برگلدسته پرواز
راهی کرده ای
اینجا
برای جلد شدن آسمان
لبخندت کم است
سلام
انتخابهایتان بی نظیراست و من بهاری شدم ناب ناب
زیبا بود