سلطانی که تاجش را باد می برد

پاییز است این را عقب کشیدن ساعت رسمی کشور یادم انداخت...پاییز است اما هنوز مانده بشود سلطان فصلهای اخوان عزیز...سلطانی که تاجش را باد می برد ...تاجی به رسم قاصدکهای بازیگوش...قاصدک...قاصدک را با خبر هایش می شناسیم و حرف های مگو

قبلا قاصدک حرمت داشت نه مث این روزها که کپه کپه کز می کنند گوشه دنج دیوار و راه پله ها و بعد شسته می شوند در پاشویه قدم های رفته

قاصدک که می آمد از روی کاکل باد می گرفتیم و نزدیک گوش می بردیم و در کسری از ثانیه دلمان پرمی شد از حرفای ناب...خبرای خوب از یار...یار...بعد پچ پچ میکردیم توی گوش قاصدک و می گفتیم سفر به خیر و با باد می رفت و خیالمان راحت می شد که قاصدک همه ناگفته هایمان را به یار می رساند 

چه رازی در میان بود که همه حرفها گفته  و راحت  شنیده می شد و حالا این روزها انواع سیستم های خبر و ارتباطی بازهم ما مانده ایم وکوله باری از حرفای نگفته...چطور سبک شویم از این حرف نگفته...چطور باید حرف را گفت که طرف مقابل فرو نریزد از این همه داغ که بر دل نهاده ایم و هیچ آه بلندی سر نداده ایم که مباد آرامش همسایه بهم بخورد...این می شود که هیچ حرفی گفته نمی شود هیچ حرفی هم نمی شنویم...و مدام کارتن کارتن حرف سرهم  تلنبار می کنیم خطوط نوار قلب را می شکنیم سمت سکته های خفیف...خفیف مث هق هق هایمان زیر دوش یا باران بی وقت پاییز که کسی متوجه اشکها نشود...حرف دارد از یادمان می رود

یادمان رفته که قاصدک اختیارش با خودش نبود و باد افسارش را می چرخاند اما می گفتیم و اتفاقا حرفهای مهمی هم می گفتیم و وقتی یار را می دیدیم خنده گوشه چشم هردوی مان نشان از ساعت ها شنیدن از زبان قاصدک می داد

این روزها حرفهایمان را بلد نیستیم بزنیم.ادا درمی آوریم که اهل گفتگو هستیم و آخر سرهم دستمان خالیست از آرامش

روبه روی هم توی کافه می نشینیم قهوه اسپرسو سر می کشیم و غزل پست مدرن هم زمزمه می کنیم و بعد موزاییک های مسیر می دانند که حرفهایمان را نگفته ایم...

از قاصدک هم می ترسیم که مباد بگویم و فردا روز برایمان بازی دربیاورد و حق سکوت بگیرد...فردا حرفهایمان را به نامحرمان جار میزند و ما پیراهن عثمانی می شویم در دست باد و این مردم کافیست گوشت تنت زیر دندانشان بیفتد آنوقت شبیه پره زردآلو لیس می زنند و حرف های نامربوط بلغور می کنند

این روزهاقاصدکها  انگار تولید چین هستند فقط ظاهر قاصدک را دارند و مغزشان تهی است از حافظه ی عشق...

قاصدک هان چه خبر آورده ای؟