دسته‌ها

• [ بدون عنوان ] بهار دخترک ایستاده روی پل است که ما دست می بریم تا تصوریش را بر آب به چنگ بیاورم. آب می گذرد . بید مشک ها می دانند کدام...
• کمپرا چیکو تنهایی حالتی مزمن از با خود بودن است که در جمعی نا همگون اتفاق می افتد مثل درخت سیبی که نمی داند ریشه هایش را در جنگل...
• نخ کش حس ها پاییز است و باد می داند چه طور توی درخت ها بدود که تنهایی ات را کوچه بشنود.ما هر کدام مان تصویری خاصی از پاییز در...
• خدا ما را از دریا آفرید هروقت گریه می کنیم دریایی از درونمان کم می شود خدا هیچ کجا نگفت من اما هرشب صدای گوش ماهی ها را می شنوم که در درونم جیغ...
• خانه تکانی به رسم انار این روزها افتاده ام به جان کارتن های توی انباری و یادگاری ها و...را سبک و سنگین می کنم که کدام شان وزن خود را از دست...
• بهار در پیله دویدن اسفند به نیمه که می آید خوابم می گیرد دلم می خواهد یه چرت نیم روز بزنم و ببینم عصر سیزده به در است در چرت نیم روز اسفند...
• خیاطی که یقه را آفرید تنها ترین آدم روی زمین بود هوا که سرد می شود یقه ها می شوند رفیق پچ پچ های ریز که هیچ کس نمی شنود اما یقه که رفیق خودمانی است می چسبد رو لپ هایت و...
• عزیزک ماهوش غزل پونه ام خدا که می خواست تورا بیافریند آبش را از انگور برداشت و خاکش، گردی بود که روی کاکل گندم نشسته بودو ورز دانش افتاد دست...
• مهربونی این طرف دیواره برف دلش نمی خواست ببارد آسمان اما درد داشت و به خودش می پیچید.برف هی داشت خود خوری می کرد که گندم به خانه برسد اما این...
• شعر بلند لبهایت را انار می داند و بس خدا گفت درخت شو .... دلش گرفت : درخت ؟ اما من دوست دارم آدمی باشم که می دود در دشت .دخترکی با دامنی از شاهپرک و عطر...

بایگانی