مادر جاری عسل

ام البنین 

مهربان همه دقایق نیاز و رازم  برای شما می نویسم که حقت را ادا نکردیم .نه برای پرورش عباس.ع. که برای ادبت باید که جهانی را شور می فکندیم. ما تورا در سایه عباست شناخته ایم اما ادبت در اذن خواندن از حسنین هنگام ورود به خانه مولای مهر و باران علی .ع. برای تمام فرمول های هایدگر و فروید بس بود تا ارشمیدوس وار در کوی برزن بدوند که یافتم...یافتم آن چه تربیت انسانی می خوانیم و ما پسوند اسلامی چسباندیم و این یعنی از سر تنبلی نیازی به کنکاش نیست

ام البنین مهربان

هرچند افتخار بزرگیست داشتن عباس .ع. اما لالایی ات چه داشت که چنین شیدایش کردی برای فهمیدن و شعور...چرا لالایی سرزمین من این قدر بی محتواست ... وفقط در سایز رشد می کنیم و به فکر خراب کردن یکدیگر هستیم

ام البنین

هیچ حرفی از خودم ندارم که بازگو کنم که مَثل نامه نانموده وخوانده شده هستی...دلم برایت شفاف است و متمایل  سمت شما ...مثل مادرم..آه مادرم شما را بسیار دوست می داشت می دانید که...دلم برای همه یا ام البنین گفتن هایش تنگ شده است سلام مرا به او برسانید

وصد البته به عباست.ع.